ഉരലും ആട്ടുകല്ലും
പണ്ടൊക്കെ വൈകുന്നേരമായാല് വീട്ടിലെ സ്ത്രീജനങ്ങള്ക്ക് പിറ്റെനാളത്തെ
യ്ക്കുള്ള പ്രഭാത ഭക്ഷണത്തിനുള്ള സാമഗ്രികള് ഒരുക്കുന്നതിനുള്ള ഒരു തകൃതിയുണ്ട്.
കുതിര്ത്ത അരി ഉരലിലിട്ടു ഇരുമ്പുതൊപ്പി(പൂണ്)യുള്ള ഉലക്കയ്ക്ക് ഇടിച്ചു
പൊടിയാക്കും അല്ലെങ്കില് അരിയുമുഴുന്നും കുതിര്ത്തു ആട്ടുകല്ലില് ആട്ടിയെടുക്കും
. ഇതൊക്കെ അല്പം ധനസൌകര്യമൊക്കെയുള്ള ആളുകളുടെ വീട്ടിലെ കാര്യമാണ്. ഞങ്ങള്
കുട്ടികള്ക്ക് ഇതൊക്കെ കണ്ടുനില്ക്കുന്നത് ഏറെ കൌതുകജന്യമായ കാര്യമാണ്.
അന്നൊക്കെ സാദാരണക്കാരന്റെ വീടുകളില് പ്രഭാത ഭക്ഷണമായി വല്ല തലേന്നത്തെ
ചക്കക്കൂട്ടാനൊ ചീനിക്കൂട്ടാനോ പഴങ്കഞ്ഞിയോ ഉണ്ടെങ്കിലായി. ഉരലും ആട്ടുകല്ലുമൊക്കെ
അന്ന് ധനവാന്റെ വീട്ടിലെ ആഡംബര വസ്തുക്കള് ആയിരുന്നു.
ഇന്നത്തെ
കുട്ടികളോട് ഉരലും ആട്ടുകല്ലുമൊക്കെ അറിയുമോ എന്ന് ചോദിച്ചാല് അവര് കൈമലര്ത്തും.
അങ്ങനെയൊരു സാധനം അവര് കണ്ടിട്ടു കൂടിയുണ്ടാവില്ല. ഇന്ന് അവയൊക്കെ പറമ്പിന്റെ
ഒഴിഞ്ഞ കോണുകളില് അനാഥമായി ഉപേക്ഷിയ്ക്കപ്പെട്ടിരിയ്ക്കുന്നു. ഒലക്കേടെ മൂട്
എന്നൊക്കെ പലരും പറയുന്നത് കേള്ക്കാമെങ്കിലും അത് ചുക്കാണോ ചുണ്ണാമ്പാണോയെന്നു
പുതിയ തലമുറയ്ക്കറിയില്ല. “ഉരലുചെന്നു മദ്ദളത്തോട്” അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട
പഴഞ്ചൊല്ല് കൂടി വിസ്മൃതിയില് ആണ്ടുപോയികല്ലുരല് |
തടിയുരല് |
No comments:
Post a Comment